Het is 2013 als James Barker samen met Connor Stephen, Taylor Abram en Bobby Martin de James Barker Band start. Vanuit Woodville (Ontario, Canada) schrijven ze feel good country nummers die je gegarandeerd mee gaat zingen. In 2015 winnen ze de ‘Boots and Hearts Music Festival Emerging Artist Competition’. Dit opent voor de band verschillende deuren. Ze mogen openen voor Thomas Rhett op het jaarlijkse ‘Canadian Country Music Festival’, krijgen een platencontract bij Universal Music Canada en mogen volledig verzorgd afreizen naar Nashville. Inmiddels hebben ze diverse prijzen gewonnen en wordt het tijd meer over ze te weten te komen.
Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Dat is eigenlijk een grappig verhaal. Connor en ik ontmoetten elkaar op een ‘Jazz Band Camp’ toen we nog op school zaten. De eerste jaren hebben wij samen gespeeld in een alternatieve rockband. Dat hebben we een paar jaar gedaan en toen hebben we besloten dat we eigenlijk countrymuziek wilden spelen. We kenden Taylor, omdat hij bij een opnamestudio werkte. Daar hebben we hem weggekaapt. Daarna hebben we Bobby ‘gestolen’ uit een andere band waar hij in speelde.
Je bent dus begonnen met alternatieve rock. Heb je dat vanuit je familie meegekregen?
Nee, niet echt. Mijn moeder zingt wel en speelt gitaar, maar dat is meer akoestisch, zoals Joni Mitchell en jazz. Maar als tiener ben je meer boos en alternatieve rock past daar beter bij dan countrymuziek. Dus eerst waren we een paar jaar boos, voordat we blij werden, wat meer past bij countrymuziek.
In 2015 hebben jullie de ‘Boots and Hearts Music Festival Emerging Artist Competition’ gewonnen. Dat heeft geleid tot een contract met Universal Music Canada en daarna boekte de band steeds meer successen. Hoe heeft dit jullie beïnvloed?
Het contract met Universal Music Canada veranderde alles. Als je een platenmaatschappij achter je hebt staan, wordt je muziek ook op de radio gedraaid en gestreamd. Vanaf dat moment boekten we meer en meer optredens. Ineens kwamen niet alleen onze familieleden naar onze shows, maar duizenden mensen. Het is wonderbaarlijk wat zich in die paar jaar heeft afgespeeld.
We kunnen wel via de streamingdiensten luisteren, maar in Nederland wordt countrymuziek nauwelijks op de radio gedraaid. Is het voor jullie daardoor moeilijker om in Europa voet aan de grond te krijgen?
Het was zeker anders dan in Noord-Amerika. Tot twee-drie jaar geleden was daar de radio toch wel het medium voor fans om naar countrymuziek te luisteren. Maar zoals je zegt: het is 2019, bijna 2020 en streamingdiensten zijn echt in de plaats gekomen voor radio. Dat is nu niet anders dan in Europa. De meeste muziekliefhebbers maken inmiddels wel gebruik van streamingdiensten. We hebben echt mazzel dat we in een tijd leven waar iedereen naar muziek kan luisteren, waar en wanneer hij maar wil. Voor bands zoals wij, die nog maar net in Europa en de rest van de wereld gaan optreden, is dat een groot voordeel. Fans hoeven nu niet meer online een cd te bestellen om vervolgens twee maanden te moeten wachten tot ze die ontvangen hebben. Ze kunnen meteen naar nieuwe muziek gaan luisteren en beslissen of ze naar een concert gaan of niet.
Jullie komen in november terug naar Europa voor een aantal optredens. 8 november staan jullie in Amsterdam. Wordt dat de eerste keer dat je in Nederland bent?
Nee, dat niet. Mijn vrouw en ik waren van het voorjaar een paar dagen in Amsterdam, gewoon als toeristen. Amsterdam is zeker te weten onze favoriete plaats waar we tot nu toe geweest zijn. Ik weet dat iedereen dit zal zeggen, maar Nederland is echt geweldig. Ik heb een heleboel vrienden die vanuit Nederland naar Canada verhuisd zijn, veel boeren, en die vertellen me al mijn hele leven dat ik echt een keer naar Nederland moet gaan. Ik wou dat ik dat veel eerder had gedaan, want het is fantastisch.
Ga je Amsterdam nog laten zien aan de rest van de band?
Zeker weten, we gaan zoveel mogelijk dingen bekijken. Iedereen in Nederland is zo aardig en het is er zo schoon. We zouden er zo willen gaan wonen. Maar we gaan zeker met de band wat sightseeing doen.
Amsterdam is natuurlijk geweldig, maar we zijn natuurlijk ook benieuwd naar jullie muziek. Welke artiesten hebben invloed gehad op de manier waarop jullie muziek maken?
Dat zijn er zoveel. We luisteren eigenlijk naar van alles. Keith Urban, Eric Church, maar ook Led Zeppelin, Arctic Monkeys, Red Hot Chili Peppers, enzovoorts. We proberen overal iets uit te halen en dat te combineren. Maar van de country-artiesten zeker Keith Urban, Eric Church, maar ook George Strait. Deze jongens hebben echt invloed op hoe wij muziek maken.
Is er een bepaalde band of artiest waar jullie absoluut nog een keer mee samen zouden willen optreden?
Eric Church staat zeker bovenaan de lijst. We hebben al gespeeld met Dierks Bentley en Keith Urban, maar nog niet met Eric Church en hij is echt de ‘coolest guy in town’.
Schrijven jullie zelf je eigen nummers of werk je ook wel eens samen met andere songwriters?
Een beetje van allebei. Soms schrijven we zelf, maar we werken ook samen met andere mensen uit Nashville en Toronto. De meeste nummers schrijven we samen met een songwriter waar we al vanaf het begin mee samenwerken. We hebben op die manier een team om ons heen gevormd en het is leuk om te zien hoe dit team ‘rockt’.
Je zou graag optreden met Eric Church. Is er ook een bepaalde songwriter waar je graag een keer samen mee zou willen werken?
Er is inderdaad een songwriter wiens werk ik echt kan waarderen: Craig Wiseman. Hij heeft bijna net zoveel hits als iedereen in Nashville bij elkaar. Samen met Craig Wiseman een nummer schrijven, staat echt op mijn bucketlist.
Vorig jaar heb je in een interview gezegd dat je wel een tweetalig nummer zou willen schrijven, maar dat je Frans nog niet goed genoeg was om dat te kunnen doen. Heb je inmiddels tijd gehad om daar iets mee te doen?
We hebben nog geen tweetalig nummer, maar het is zeker iets dat ik graag zou willen doen. Ik heb wel bewondering voor verschillende talen en in Canada worden natuurlijk twee talen gesproken (Engels en Frans, red.). Ik zou het echt mooi vinden om een meertalig nummer te hebben, waar mensen zich in herkennen. Hopelijk lukt het om dit volgend jaar op te pakken. Vroeger werd dit heel veel gedaan. Ik denk ook dat het belangrijk is. Je hebt soms ook bepaalde ideeën bij nummers in een andere taal en het zou ook gaaf zijn om die dan te vertalen naar het Engels. Zoiets staat ook zeker op mijn bucketlist.
Jullie laatste singel ‘There’s a drink for that’ is een echte zomerhit geworden. Kun je me iets vertellen over de volgende singel die jullie gaan uitbrengen?
Natuurlijk! We veranderen nog wel eens van gedachten, maar voor nu is het plan om ‘Slow Down Town’ als volgende singel uit te brengen. Dat is ook een nummer vanaf ons album ‘Singles only’. Het is wel vreemd eigenlijk, want ‘There’s a drink for that’ voelt inderdaad aan als een zomers nummer en zulke nummers kun je niet echt uitbrengen in de winter. Maar dat kan ook zijn omdat ik uit Canada kom en het daar in de winter echt ijskoud is en je niet echt lekker buiten een biertje kunt drinken bij -25˚C.
Zoals het er nu voor staat, wordt ‘Slow Down Town’ als volgende singel uitgebracht, waarschijnlijk nog binnen een maand.
Misschien kunnen jullie een winternummer schrijven over Jægermeister?
Ik doe het niet zo goed op Jægermeister, maar Connor, onze drummer, die houdt daar wel van. Het is echt absoluut zijn favoriete drankje. Hij zou dat gewoon met een rietje uit de fles drinken. Dan is het zeker aan hem om dat nummer te schrijven.
We hebben het al over een paar verschillende bucket-list punten gehad. Wat zijn jullie plannen of wensen voor de aankomende jaren?
We hebben best grote plannen en dromen. We hopen echt een keer een volledige wereldtour te kunnen doen, waar we over de hele wereld in grote stadions kunnen spelen. Er zijn zoveel iconische plaatsen om te kunnen spelen, maar waar wij nog niet opgetreden hebben. Ons doel is eigenlijk om door te gaan totdat we een keer op de maan kunnen optreden. En misschien zelfs op Mars, wie weet. We willen gewoon blijven groeien, dat is altijd ons doel geweest. Voor hoe meer mensen we kunnen optreden, hoe beter.
Kun je twee of drie van die iconische plaatsen noemen waar jullie absoluut een keer willen optreden?
Eentje die bij iedere artiest op de bucketlist staat is Madison Square Garden, gewoon omdat iedere grote artiest daar wel gespeeld heeft. Dat is er een wat mij betreft. En ik ben daar nog niet eens zelf naar een optreden geweest, in New York, maar je hoort dan dat The Beatles daar gespeeld hebben en The Rolling Stones en al die andere grote artiesten, dus ja, daar zou ik zeker willen optreden.
En nog een is bij ons in Toronto. Deze concertzaal heet The Budweiser Stage. Toen ik op school zat, gingen we daar altijd naartoe voor alle concerten. Het zou groots zijn om daar nu zelf te kunnen optreden, omdat we daar vroeger zelf altijd naar toe gingen.
En de O2 Arena in Londen staat ook op de lijst. En zo kan ik er nog wel een paar opnoemen.
De O2 Arena is in Londen. Jullie hebben wel eerder opgetreden in Europa. Merken jullie verschillen tussen het Canadese, Amerikaanse en Europese publiek?
Absoluut! Vooral tussen het Amerikaanse en Europese publiek. Het Europese publiek heeft veel meer aandacht voor het optreden. De mensen luisteren echt en nemen de nummers in zich op. Soms, als je optreedt in Amerika, merk je dat de mensen daar echt alleen maar zijn om te feesten. In Europa heeft het publiek echt de volle aandacht voor de muziek en ze kennen ook de songteksten allemaal. En dan is er in Europa nog iets aan de hand. Ik weet niet of er iets speciaals in het water zit, maar de mensen hebben daar echt een goed gevoel voor ritme. Meestal als mensen met de muziek meeklappen tijdens een concert, gaan ze steeds sneller klappen. In Europa doen ze dat niet. Iedereen in Europa heeft blijkbaar een goed gevoel voor ritme.
Is er nog iets waarvan je denkt dat het leuk is voor de Nederlandse fans om te weten?
Ehm, ik zal proberen om het geschikt te houden voor alle leeftijden. Een grappig feitje is dat toen we als band voor het eerst een roadtrip naar Nashville maakten, we ook allemaal tegelijk een tatoeage hebben laten zetten. Inmiddels hebben we samen meer tatoeages dan we kunnen tellen.
Hebben jullie toen allemaal dezelfde tatoeage laten zetten?
Oh nee, niet allemaal dezelfde. Maar ze zijn wel allemaal even slecht. Het was niet echt een vooraanstaande tatoeageshop, dus het is een wonder dat we er niet ziek van geworden zijn.
