Album recensie: Frankie Ballard - El Rio

Frankie Ballard - El Rio

Release – 10 Juni 2016
Platen label – Warner Music Nashville

Ik begin even met een persoonlijk verhaaltje: Frankie Ballard is een country-act die de laatste jaren altijd aan me voorbij is gegaan. Ik kende eigenlijk alleen zijn video Helluva Life van een paar jaar geleden, die ik best wel aardig vond, maar niet bijzonder genoeg om meer van zijn werk te beluisteren. En daardoor verdween Frankie voor mij een beetje naar de achtergrond. Maar met de release van El Rio, zijn derde album, is daar verandering in gekomen. Dat ligt niet alleen aan mij, maar ook aan Frankie zelf. Want nadat ik deze nieuwe plaat had gehoord heb ik ook zijn eerste twee albums met terugwerkende kracht beluisterd. En El Rio bevat met voorsprong zijn beste werk tot nu toe. Hij legt de lat hier een stuk hoger dan op zijn eerdere werk.

El Rio is een gestroomlijnd countryrock-album met nadrukkelijke poprandjes geworden. De belangrijkste inspiratiebron hier is het jaren '80-werk van Bryan Adams, waar de stem van Ballard ook best wel een beetje op lijkt. Vooral de nummers Cigarette, Wasting Time, L.A. Woman, Sweet Time en Good As Gold misstaan niet naast Adams-klassiekers als Summer of 69, Run to You en Cuts Like a Knife, zonder dat het meteen jatwerk wordt. De gelijkenis is overduidelijk maar Ballard weet er genoeg eigen inbreng in te stoppen om het leuk te houden. Andere tracks, zoals Little Bit of Both, It All Started With a Beer en Southern Side, hebben toch wat meer een countrygevoel. Maar de beste track komt meteen in het begin, in de vorm van de enorm pakkende opener El Camino, die met kop en schouders boven de rest van het album uitsteekt. Wat mij betreft levert Ballard hiermee de lekkerste country/pop-hit van deze zomer af, op een album dat verder perfect geschikt is om op een zonnige dag in de auto te draaien met de raampjes open. Wel even op de maximum snelheid letten, anders zien we je straks terug op tv in een aflevering van Wegmisbruikers.